Arye Hillman & Niklas Potrafke, Οικονομική ελευθερία και θρησκεία
Οι Hillman και Potrafke μελέτησαν το κατά πόσον η θρησκεία επηρεάζει την οικονομική ελευθερία, βάσει ενός διαστρωματικού δείγματος από 137 χώρες που κάλυπτε την περίοδο 2001-2010. Το συμπέρασμά τους είναι ότι ο Προτεσταντισμός συνδέεται με περισσότερη οικονομική ελευθερία, το Ισλάμ όχι, ενώ σε ενδιάμεση θέση βρίσκεται ο Καθολικισμός.
Robert Kagan, Έτσι έρχεται ο φασισμός στην Αμερική
Δημοσιεύθηκε στην The Washington Post και το υπογράφει ένας από τους σημαντικότερους, σύγχρονους, νεοσυντηρητικούς πολιτικούς σχολιαστές. Να τι διαβάζουμε στο άρθρο του: «Υποτίθεται πως πιστεύουμε ότι η υποστήριξη στον Τραμπ απορρέει από την οικονομική στασιμότητα ή τη μετεγκατάσταση […] Αυτό, όμως, που ο Τραμπ προσφέρει στους οπαδούς του δεν είναι οικονομικές θεραπείες—οι προτάσεις του αλλάζουν καθημερινά. Αυτό που προσφέρει είναι μια στάση, μια αύρα από άξεστη δύναμη και αντριλίκι, μια ψωνισμένη ασέβεια προς την ακριβολογία της δημοκρατικής κουλτούρας, η οποία ισχυρίζεται—και οι οπαδοί του το πιστεύουν—ότι παρήγαγε εθνική αδυναμία και ανικανότητα. Τα ασυνάρτητα και αντιφατικά λόγια του έχουν ένα κοινό σημείο: προκαλούν και παίζουν με τα συναισθήματα της μνησικακίας και περιφρόνησης, αναμεμιγμένα με φόβο, μίσος και οργή. Ο δημόσιος λόγος του συνίσταται στην επίθεση ή τη γελοιοποίηση… των ‘άλλων’ […] Έτσι φθάνει ο φασισμός στην Αμερική, όχι με στρατιωτικές μπότες και χαιρετισμούς (μολονότι υπήρξαν χαιρετισμοί και οσμή βίας) αλλά με έναν τηλεπωλητή, έναν δισεκατομμυριούχο απατεώνα, έναν τυπικό εγωπαθή που ‘παίζει’ με τις λαϊκές μνησικακίες και ανασφάλειες, και με ένα ολόκληρο εθνικό πολιτικό κόμμα—δίχως φιλοδοξία ή τυφλή κομματική αφοσίωση, ή απλώς δίχως φόβο—να τον ακολουθεί».
Avner Offer, Νόμπελ Οικονομικών: Καιρός επιστροφής στη σοσιαλδημοκρατία
Ο ομότιμος καθηγητής του πανεπιστήμιου της Οξφόρδης Avner Offer περιγράφει κύρια σημεία του βιβλίου του The Nobel Factor: The Prize in Economics, Social Democracy, and the Market Turn, που συνέγραψε με τον Gabriel Söderberg και θα κυκλοφορήσει εντός του Οκτωβρίου. Ο Avner Offer εξηγεί ότι η θέσπιση του Νόμπελ Οικονομικών προέκυψε από τη διαπάλη του καθηγητή Assar Lindbeck και της Σουηδικής σοσιαλδημοκρατίας και εξυπηρέτησε τη στροφή στον φονταμενταλισμό των αγορών. Ενδιαφέρουσα κοινωνιολογική και πολιτική ανάλυση ενός θεσμού αδιαμφισβήτου κύρους, που καταλήγει στην ανάγκη ο θεσμός να αγκαλιάσει εκ νέου τις σοσιλδημοκρατικές αρχές.
Jonathan Chalier, Το μέλλον της Αριστεράς
Αυτό είναι το σύντομο εισαγωγικό σημείωμα στο αφιέρωμα του Esprit στην Αριστερά, το οποίο περιλαμβάνει επτά άρθρα, με άξονα την αμηχανία της Αριστεράς απέναντι στην παγκοσμιοποίηση. Η πικρή διαπίστωση είναι ότι, αν θεωρήσουμε ως Αριστερά τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις που αγωνίζονται για την εμβάθυνση της ελευθερίας και της ισότητας, αυτές οι δυνάμεις δεν εμφανίζονται μόνο διασπασμένες, αλλά και βαθιά απροσανατόλιστες.
Kevin Brookes, Όταν η Γαλλία ήταν φιλελεύθερη
Σε ένα μακροσκελές άρθρο με πολλές πληροφορίες, ο Kevin Brookes παρουσιάζει τον συλλογικό τόμο In Search of the Liberal Moment που περιέχει κείμενα σχετικά με τις φιλελεύθερες ιδέες στη μεταπολεμική Γαλλία. Ο συγγραφέας επισημαίνει, πρώτον, ότι η δυνατή ιδέα του βιβλίου βρίσκεται στο ότι υπογραμμίζει ένα παράδοξο: αν οι φιλελεύθεροι στοχαστές αποκαταστάθηκαν μεταπολεμικά ήταν κυρίως για να τροφοδοτήσουν μια κριτική προσέγγιση της εξουσίας και της δημοκρατίας. Δεύτερον, τρία κύρια ρεύματα μπορούν να εντοπιστούν: (α) Η θεσμική κατοχύρωση ενός κινήματος πέριξ του Ραϋμόν Αρόν που εστιάζεται σε κριτική του ολοκληρωτισμού· (β) η μελέτη των φιλελεύθερων στοχαστών του 19ου αιώνα από αντι-ολοκληρωτικούς διανοούμενους της Αριστεράς· και (γ) η πρόσληψη του αμερικανικού νεοφιλελευθερισμού στον γαλλικό πνευματικό χώρο.
Ρεζί Ντεμπρέ, Η απαισιοδοξία του Ρεζί Ντεμπρέ
Ενδιαφέρουσα παρέμβαση του Ρεζί Ντεμπρέ σε ένα συνέδριο που διεξήχθη τον περασμένο Ιούνιο στην οποία δεν κρύβει την απαισιοδοξία του. Η μάχη για τη διατήρηση της κοσμικότητας έχει σχεδόν χαθεί, ισχυρίζεται, εξαιτίας (α) της υποβάθμισης της δημόσιας εξουσίας, (β) της υποτίμησης της έννοιας της γνώσης και (γ) της οπτικοακουστικής αλλοτρίωσης, άρα της διαμόρφωσης μιας νοοτροπίας ξένης προς τη γαλλική παράδοση. Από τον André Philip δανείζεται τον ορισμό της κοσμικότητας: κοσμικότητα είναι ένα πλαίσιο (όχι πίνακας) που αφήνει στον καθένα την επιλογή του πεπρωμένου του, αποφεύγοντας να αναδιπλωθεί στις αλληλοφθονούμενες κοινότητες.
ΤΟ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ 